Leyl-i kara gider gider gider,
En uzak yerlerde durur...
Marifet onda mıdır bilinmez,
Ayda bir mahcubiyet durur...
Nedir bu mahcupluk bilinmez,
Işıksız semayı sallar da durur!
Marifeti ile, esrarlı kalbini bana savurur...
Marifet seni sevmektir,
Işıksız semaya ışık vermektir...
Nedir peki ışık dediğin, gözlerinden verdiğin?
Aydan alınmış koca bir nur!
Meleklerin kanadını ısıtan onur!
En derin yerlerde bile var olur,
Leyl-i kara bizde, işte böyle kaybolur...
stzm
18:06/19.10.2013
Kayıt Tarihi : 22.10.2013 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla...
şair suat kırçiçek
TÜM YORUMLAR (2)