Mansur Ekmekçi Şiirleri - Şair Mansur Ek ...

Bırak beni düş yakamdan
Gençlik soldu bittim gönül.
Çek git artık, çık yolumdan
Takatim yok, bittim gönül.

Aşkı bade diye içtim

Sevgi denen suçu ben de suçu işledim
Gülleri dalından koparıp gitme.
Gönlümü zincire vurup fişledim
Kadir kıymet bilmez ellere gitme.

Elinin tersiyle kenara attın

Mevsimler sende bahar
Yazına doyamadım.
Duygular tende buhar
Nazına doyamadım.

Girdim yeni çağıma

Beni benden alıp gittin gideli
Kendimi kaybettim bulamıyorum.
Hayalin aklımdan firar edeli
Sensiz bir başıma duramıyorum.

Gönlüm hayalinde seni anıyor

İnsan yalan, dünya bâki
Devr-ü âlem olur talan.
Zemzem akar göçer saki
Dünya değil, insan yalan.

Dünya geçici hevestir

Aldandım bir kara göze
Kandım baldan şirin söze
Gül yüzünü süze süze
Gülüşünü çözemedim.

Gel dedikçe koştum sana

Kâinatı gezdim aştım
Sevdanın yeli dediler.
Aşk ile deryaya taştım
Sevginin seli dediler.

Kulların seyrine daldım

Selamı sabahı kesen güzel kız
Namert yuvasında yatan değiliz.
Gül yüzün Erciyes Dağı’ndan da buz
Yetimin hakkını yutan değiliz.

Özünü intikam kin, nefret sarmış

Beden gider, gönül bâki
Sevdası, hediye kaldı.
Gönül çorak, görmez saki
Viran bağa baykuş daldı.

Bağım solgun bağban yorgun

DİYECEKSİN
Hele bir düş de gör, tanı dostunu
Başına gelene hal diyeceksin.
Kurutur canını, alır postunu
Kaderime çıkan fal diyeceksin.