Mansur Ekmekçi Şiirleri - Şair Mansur Ek ...

Beden hancı, can emanet
Sevdası hediye kaldı.
Felek nedir bu alamet
Bir karagöz beni aldı

Bağım solgun, bağban yorgun

İçine beyaz giymişsin
Dışındaki rengin kara.
Akı, karayla örtmüşsün
Gerçek rengini sor, ara.

Yetmiş iki renk güzeldir

Gözlerime düşen aşkın izini
Süre süre gönül bağımda gördüm
Kalbimi sızlatan aşkın közünü
Cehennemin orta yerine sürdüm.

Gözümün önüne aldım resmini

Utanç duvarını içerden yıktık
Türküler perişan olmuş sallanır.
Örf, adet anane şarkıdan bıktık
Memeler balkonda gözler sallanır.

Kültür dedikleri kerhane olmuş

Milenyum’un iki bin üç yazında
Memlekete geldi AB modası.
Kalmadı örf, adet ülke bazında
Düşmanı güldürür AB modası.

Pantolonlar indi kalça revaçta

Şanslı genç zembille iner aşağı
Haylazı, tembeli küfürler saçar.
Eskiler bağlarmış bele kuşağı
Yeniler belini, kıçını açar.

Ramazan ayı en mükemmel aydır

Sana gitme dedim, boynunu büktün
Vardığın defalar, al senin olsun.
Sana bağlı kalbi yerinden söktün
Verdiğin cefalar al senin olsun.

Öksüz bırakıp ta gitmeyecektin

Durgun bir su iken aktın gönlüme
Bendimi bulanık göle çevirdin.
Oldun kara diken düştün özüme
Poyrazda savrulmuş güle çevirdin.

Gözün başka sen de başka söylersin

Sevdan başımda bir duman
Nasıl bir çare bulayım.
Dert bende dermanı sende
Ver de kurbanın olayım.

Sen orada ben burada

Yine akşam oldu çekildi sular
Kalbimin tarlası kurudu gitti.
Sevgi, filizini toprağa salar
Gönlümün pınarı kurudu gitti.

Kurudu gül bahçem beyhude ömür