Çamuru karıp da bir yürek yaptım,
En uygun bir yere, koyarım diye,
Endişe ederek, bir kürek kaptım,
Ya acı çekerse, cayarım diye.
Elimde çarpmıştı, bir iki kere,
Gömmeyi düşündüm, tenha bir yere,
Aman ha olmasın yara ve bere,
Çok vicdan azabı, duyarım diye.
Evirdim çevirdim, kolaçan ettim,
Bir sağa bir sola, koşturup gittim,
Çaresiz kalarak, yoruldum bittim,
Çamura basmadım, kayarım diye.
Böyle bir imalat neyine gerek,
Bunun alt tarafı çamurdan yürek,
Mâdemâ yapmışsın bir de ürkerek,
Sakın ha düşünme kıyarım diye.
Ne kadar zor şeymiş, yok etmek bunu,
Demek ki Yaradan bilir kulunu,
En uygun yer yapmış, insan solunu,
İsteği, her neyse; duyarım diye.
İstanbul
22.01.2014
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saltça kürek yapılsa;onunla birlikte bu şiir de vücut bulmuş,dillendirilmesine olanak tanınmış.
Çok beğendim.Yaşamda herhangi bir yoğunlaşma içinde olmak başat eylemliliklerimizdendir.
Emeğin en yüce değer olarak görülüşü bundandır zaten.
Sayın ADAKLI'yı güzel şiirini okuyarak selamlıyorum.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (12)