Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

Gül yüzlü cananım senin elinden
Eğildi bellerim bükülmektedir
Aşkın veremiyim alçak dilinden
Gizli gizli yaşım dökülmektedir

Fidandım döküdü yaprağım dalım

Ah neyleyim düşkün oldum dünyada
Ateşle tığ ile şişleyin beni
Sevda dedikleri bir bela imiş
Gelmeyin yanıma boşlayın beni

Yiğit olan yiğit durur ahtında

Kader böyle imiş böyle yazılmış
Gidiyorum kara gözlüm ağlama
Mezarımız gurbet ele kazılmış
Gidiyorum kara gözlüm ağlama

Ceylan bakışını üzme boşuna

Ana baba hısım akran neyimiş
Sanki bir kayadan doğmuş gibiyim.
Denizler kayalar boşa büyümüş
Ben de bir damladan yağmuş gibiyim.

Bir zaman oturdum boynumu büktüm

Yürü bre Osmanlının ovası
Dağlarına çadır kurulur bir gün
Kolay mı dağıtmak yiğit yuvası
Bunların hesabı sorulur bir gün

Kapısı uşaklı beyler nicoldu

Şu dünyada üç adamın işi zor
Biri korkak biri tembel biri mert
Benim yüreğime üç mesele kor
Biri hasret biri vuslat biri dert

Ağlayarak doğdu bunca gülenler

Seni gidi kara yılan
Bütün dediklerin yalan
Ardımdan koşsan da filan
Ayrılığın bir olmaz

Çok kötülük gördüm senden

Kara kuyular derindir
Burda kalır madenciler
Ücreti bir aferindir
Zehir solur madenciler

Bir de kara yüzleri var

Anadolu İslamıyım çok şükür
Cihat duran şeriata karşıyım
Her güzel inancın şeriatı var
Başlar vuran şeriata karşıyım

Allah'ın elçisi sevmez kıt'ali

Her can dayanamaz ayrılık sana
Cemâlini gördüklerim elveda
Bilmem ki erenler ne oldu bana
Sefasını sürdüklerim elveda.

Hiç bakmayın ayıp ile yazığa