Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

Vardım gittim gurbet eli dolaştım
Gözümün yaşını durduramadım
Öldüm bittim bir sevdaya bulaştım
Divane gönlümü durduramadım

Öyle bir zamana geldik
Küfrün adı iman oldu
Doğru dürüst gider iken
Hakkın yolu duman oldu

Koyun sesi kurdun sesi

Bugün benim yeşil bağım kurudu
Dolu vurdu yapraklarım çürüdü
Benim de saz tutan elim var idi
Şimdi bir köşede yatar ağlarım

Benim ile lokma yiyip içenler

Avcıydın avladın beni
Yaralıyım yaralı yar
Zülfüne bağladın beni
Yaralıyım yaralı yar

Meyil vereli canana

Değme benim gamlı yaslı gönlümü
Bu yareyi saramazsın güzel yar
Ömür boyu dağlar çıktı önüme
Yollar duman varamazsın güzel yar

Ayrılık derdinin kökü derinde

Yürü bre bol mezarlık
Her gün de varan varana
Kahrolası koca dünya
Birbirin kıran kırana

Gayrı çekemem bu nazı

Yıkılası Bozuk Düzen
Bıçak Kemiğe Dayandı
Gayrı Bize Yazık Düzen
Gönlümüz Kana Bulandı

Al Birini Vur Birine

Kanadım değdi sevdaya
Kondum kondum uçamadım
Aşk şarabın doya doya
Sundum sundum içemedim

Oy tabib bu yarayı

Benim Anadolu'lum en güzel yurdum
Ey benim fakirim en yaman derdim
Haksızı sevmeyen ey güzel merdim
Vatanı düşün, vatanı düşün gel.

Zalıma gaddara elin uzatıp

Bize şu dünyada bir yer kalmadı
Ağla sarı sazım belki kâr eder.
Gerçek sevenlerin gülü solmadı
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Engin olurum engine inersem