Mahsuni Baba Şiiri - Veysel Şimşek

Garip şair Mahsuninin çırağı,
Çalar söyler yiğit idi yüreği,
Mahsuninin Hacı Bektaş durağı,
Kaplte yaşar ölmez Mahsuni baba.

Nankörlerse kıymetini bilmedi,
Senin gibi bu dünyaya gelmedi,
Yiğit yürek Mahsunimse ölmedi,
Kalpte yaşar ölmez Mahsuni baba.

Unutmadık seni Mahsuni babam,
Seni unutmamak gayretim çabam,
Daha gelmez senin gibi bir adam,
Dünya sensiz olmaz Mahsuni baba.

Uğramıştım Hacı Bektaşa bir yaz,
Gittim mezarına eyledim niyaz,
Acın içimizde dinmez bu avaz,
Kalplerde gül solmaz Mahsuni baba.

Çektiği çileler kendinde saklı,
Çalar söyler idi her sözü haklı,
Anlamadı seni cahilin aklı,
Ahın yerde kalmaz Mahsuni baba.

Gerçek söyler idi hak oğlu haktı,
Allah var dünyada onun gibi yoktu,
Doğru sözle dokuz köyden uzaktı,
Yazık gitti gelmez Mahsuni baba.

Veysel der ki; Gerçek er oğlu erdi,
Hep çileler çekti nede gün gördü,
Çoklarına çok çok akıllar verdi,
Mekanın nur dolsun Mahsuni baba.