Mahsuni-2 Şiiri - Metin Gürbüz

MAHZUNİ- 2

Ben,
Şairlik basamaklarının
ortasına gelmeden daha
Sen,
hakkı halkı
sömürüyü ihaneti
hainliği adaletsizliği
haykırıyordun
Bütün gücünle
Ülkenin bütün sathında.

Halk adına ülke adına çıkmıştın savaşa
Çıkalım diyordun hep beraber karanlıktan
Ulaşmak istiyordun aydınlık şafağa
Çok ilham çok feyz alacaktım senden
Sesini duyduğumda diken diken olurdu tüylerim
Herkesin ama herkesin ihtiyacı vardı sana
Can dostum Berçenekli Şerifim

Halkın yoksulların dertlerini duyurmada
Ülkesini seven tam bağımsızlıkta taraf olan
Her kesimin herkesin
UYAN ÇOBAN UYAN SÜRÜDE KURT VAR dedin
uyuduk başımızı kaldırıp da bakmadık
daha derin uykulara daldık

ÇEKİL GİT BENİM YURDUMDAN AMARİKA KATİL dedin
ne dediğini
Emperyalizmin ne olduğunu anlamadık
Üstelik kapandık dizlerine el etek öptük
kredi diye yalvardık
İktidarda kalma pahasına
ülkeyi talan etmelerine razı olduk
Kurtuluş savaşında def ettiğimiz
emperyalistleri kendi elimizle davet ettik
Buyur dedik biz çağırdık
İşin ilginç tarafı
Bunu yapanlar uyuyanların seçtikleri kişilerdi
Milliyetçiliği kimseye vermeyen
Öyle milliyetçilerdi
O miliyetçilik
Atatürk'ten hemen sonra
İcat edildi günümüze kadar da
uygulanır hale geldi
Ülke böylece bu duruma getirildi

Biliyor musun
Binlerce aydın binlerce yurtsever katledildi ama
Bir Uğur Mumcunun öldürülmesine çok üzüldüm bir de sana
Şu günlerde ne kadar ihtiyacımız vardı
Hem bizim hemde ülkemizin
Uğurun kalemine
senin halkı uyarmak için haykırmalarına
Gümbür gümbür çaldığın sazına
Oysa sen gitmekte çok acele ettin
Çağımızın ozanı
Geçmişin Pir Sultanı
Biliyorduk yazdığın vasiyetini
BENİ HACI BEKTAŞIN YANINA GÖMÜN demiştin
malum mu olmuştu yoksa
Bundan mıydı vasiyetini erkenden yazman
O kadar mı seviyordun pirini
Adını dilinden düşürmediğin dostunu
Duramadın daha MAHZUNİ dost
Erkenden onun yanında aldın yerini
Kavuştun Hacı Bektaşa
Rahat uyu Güzel insan
Işığın bol olsun
Adın unutulmayacak
Sevgin yüreklerden silinmeyecek
Türkülerin dillerden hiç düşmeyecek
Sen rahat uyu

Metin Gürbüz