Mahşere Kalsın Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

MAHŞERE KALSIN
Gidenin arkasından oturupta ağlama,
Belki döner diyerek ümidini bağlama.

Zerre kadar sevseydi bırakıpta gitmezdi,
Boynu bükük bırakıp yuvayı terk etmezdi.

Demek ki yüreğinde başka sevgi taşıyor,
Şeytana aldanarak doğru yoldan şaşıyor.

Belki imtahandasın seni sınıyor celil,
Sabret sadece sabret,seni sınıyanı bil.

Unutma ki her nefis ölümü tadacaktır,
Yaptığı her amelden sorumlu olacaktır.

Hem mademki öyledir,sabreyle selamet bul,
Allah'ın huzurunda kazanan kullardan ol.

Yaratan'a hoş gelir kulların yakarışı,
Kadere razı göster kazanırsın yarışı.

Unutmaki mutlaka, her kış'ın baharı var,
Ne hayatını zehir, ne dünyanı eyle dar.

Kul Müçtehit üzülme kaderine razı ol,
Yüce Mevlâya sığın sabreyle selamet bul.

Ne gönlün hüzünlensin, ne gözün yaşlar salsın,
Bırak ardına, düşme,hesap mahşere kalsın

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi