Başkası rezil eder beni,
Sen vur, sen al canımı…
Sen iç, sen akıt kanımı,
Beni başkasına bırakma olur mu?
Vur ulan vur, hoşuma gidiyor,
Yolunu gözledim gece düşümde,
Korkuyla uyandım, yoksun diye.
Seni yanımda görünce rahatladım.
Uykulu gözlerimle seni setrettim.
Uyuyordun, beni görmüyordun,
Bu yaşta doldu aklar başıma.
Sevdiğime mi sitem, sövdüğüne mi?
Dikili ağacım yok diyenlere,
Diktiğime mi yanam, söktüğüne mi?
Dünyalık mal peşinde koşanlara,
Yurdu için canla başla çalışan,
Ulusunu yüceltmeye can atan,
Rahatı kendisine haram kılan,
Türkiye için canını adayan,
Taptığına deli gibi bağlanan,
Atasına verdiği sözü tutan,
Mutluluğun resmi diyorlar.
Kendimi görüyorum.
Tatlı dil, güler yüz diyorlar.
Seni görüyorum.
Seven bir gönül diyorlar
Siyah mı, beyaz mı?
Bence siyah…
Benim rengim bu,
Çünkü içim karanlık…
Çünkü içim simsiyah…
Canı veren Allah, alan da…
Yaşamama sebep niye sen?
Kul kendi kaderini yaşarmış,
Kaderimde yazan, niye sen?
Pervasızca etrafındayım,
Güneş sana zarar veriyorsa,
Tepende gezen bulut olacağım,
Yazı sıcak, kışın soğuksa,
Dört mevsimi bahar yapacağım…
Kuş sesi çıkaran arabalar,
Hayat durdu, vakit zamansız.
Çay şekersiz, cigara dumansız.
Özlem candan, hasret amansız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Hilâl eğildi, Ezgi’ler notasız,
Allah deriye kemiğe can verdi,
İçine sevgi koydu, yürek verdi…
İnsana bir sıfat, bir akıl verdi,
İnsan her şeyiyle Allah’a muhtaç…
Yüreğime sevgi koydu, akıl verdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!