Duydum ki gönlün daralmış.
Gönlünün daraldığı yerde,
Ben varım…
Duydum ki gönlün baharmış.
Baharın renklendiği yerde,
Minarede ezanı, okulunda İstiklâl Marşı…
Dillerde dua, gönülde Atatürk, cehalete karşı…
Dağ başını duman almış, sazımda Gençlik Marşı…
Dünya beylerinin gözünde, gönlünde Türkiye’m…
Edirne’de Selimiye, Tekirdağ’ında güne bakan…
Birlikte dirlik varsa hayatta,
Tek başına yaşamak niye?
Beraber yatıyorsak gece,
Tek başına kalkmak niye?
Yemeği beraber yapıyorsak,
Anadolu’nun kuytu bir köşesinde
Eli nasırlı çiftçinin yüreğinde
Yeni açan gonca gülün dikeninde
Bir öğretmenim ben, nokta kadar.
Cümlenin hem sonunda, hem sesinde.
Memlekete bakıyorum her sabah…
Uyku mahmurluğuyla ezanlar okunurken,
Bayrak nazlı, rüzgâr serin, kuşlar öterken…
Bad-ı sabah bereketini getirir erkenden…
Memlekete bakıyorum her sabah...
Hiç kimsenin hayatı tek kişilik değildir…
Sevilene bir seven, mazluma bir zalim vardır…
Hiç kimsenin derdi tek kişilik değildir…
O derdi veren, ve o derde derman biri vardır…
Bu dünyada hiçbir dert biçare değildir,
Annemin, babamın hayalindeyim ben,
Gençlerin gelecek düşündeyim
Atatürk’ün gönlündeyim ben
Nokta nokta…
Sıcak evin içindeyim ben,
Cesaretin varsa seversin,
Şansın varsa gülersin,
Seviyorum deyip, vazgeçersen,
Sevdanın yarası bana düşer.
Bu aşkı taşımak yürek ister.
Başka devletin himayesinde yaşayamam,
Atatürk’ümün kanında var egemenlik.
Ay yıldızım gönderde dalgalandıkça,
Ecdadımın kanında var egemenlik.
Ergenekon’da demiri eriten ateş,
Allah kahretmesin beni,
Yine boş duramıyorum.
Aklımda yine sen varsın,
Elimde yine kalem…
Kalemi kırmıştım ama,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!