Ben,
yaşı Habil'in kederiyle yaşıt olan Şair'im.
Kan değirmenli imparatorların,
şahların,
sultanların,
kralların
04:17 de silkelendi yer çul silkelenir gibi,
yarıldı yer yarıldı gök.
Zaman
kendi kalbinden bir başka zamana yolcu,
uykudaydı insan.
Kimi insan uykudayken bir başka uykuya yolcu.
Ne olmuşsa olmuştur artık
sen lütfen elimi bırakma.
Hayatın soğukluğu,
Ölümün soğukluğu birikmiş bedenimde.
Bilim kurgunun kendisi mi?
Başkalarının acılarını 'lanetleyerek meşrulaştırıyoruz'
kendi acılarımızı 'kutsayarak'.
Bundandır acılarımız.
Terazinin kefesi adaletsizliğe meyilliyse
tükürürüm celladın da yüzüne ;
boynum bir ipin esiriyse de.
Adem Baba:
İlk insan ,
İlk peygamber,
İlk evlat acısı çeken ,
Ne bileyim
belki de toprağa ilk buğdayı eken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!