Şehrin ortasından geçen Fırat,
dokunmuş sanki bu şehrin kalbine,
Görünce bu şehri
kendinden geçersin; Ürperirsin birden bire.
Tende güzellik kendini yitirince
can cana yabancılaşır.
Kaslardan güç kalmayınca
sanma ki ayaklar seni taşır.
Bir ihtiyar yalnızlığı.
Tanrım,
Beni yüceltmedin,
Beni yükseltmedin;
Bana bir peygamber yalnızlığı verdin.
Sahte bir gülüşün ardından
Kadın tenini şehvete meze yapmadım;
Sessizliği
sensizliği uyandırmadan
bir şarkı mırıldan uzanamayacağın uzaklara.
İnadı inadına bırak
de kimi çiçekler neden soğuk!
Susmadım;
konuşmamaya da dair
değilim yeminli.
Susturamaz hayat bir şairi,
konuşulacak bir şeyin varsa yeri;
Bizim dünyamızda kuşlar uçuşur
gök yüzü mavi.
Sana mavi bir düş için mavi bir oyuncak aldım beni hatırla
Topuk sesleri
Kırmızı
...
Bir kadın tavaf ediyor bu şehri,
Göz göze geldik
İlkin bu şehir düştü
Cahiller sizi yalnızca bir konuda aydınlatabilir;
o da ne kadar cahil oldukları konusunda.
Sen gölette bir damla kirli susun;
ama deryaları beğenmezsin!
Kim dost kim düşman bilmez;
Dostu düşmana yeğlersin!
Cahilsin!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!