Mahmut Kızıloğlu Şiirleri - Şair Mahmut ...

Ben nedeyim bu dünyayı
O yar benim olmayınca
İstemem köşkü sarayı
O yar benim olmayınca

Ne yaşayım ne güleyim

İkimizde mutluluğa doymamış,
Gençliğin kölesiyiz.
İkimizde en kalabalıklarda,
En yalnızız.
İkimizde seviyoruz yine de ayrıyız.
İkimizde başka yerlerdeyiz belki,

Zamansız gidişin niyedir acep,
Gelde şu halimi görüver anne.
Bütün yıkımlarıma sen oldun sebep,
Ne olur gözünü açıver anne

Bir anda kışı getirdin kapıma,

Sen gidince anladım bendeki seni,
Sen gidince anladım bendeki yerini.

Ne kadar da bomboş kaldı içim,
Ne kadar da yalnız kaldı yüreğim.

sen bilmezsin yalnızlığı ayrılığı sen bilmezsin.
yangın yerine döner yüreğin
geceler; baykuş gözü geceler alır koynuna
bilsen nasıl korkarsın.
bir dost eli arar bulamazsın,
oturur ağlarsın inanki kendi gölgenden bile korkar kaçarsın.

Tutmayın beni patlaram şimdi,
Patlaramda yıkaram Züleyha köşklerinizi.
Yılların efkarı var üzerimde;
Ne hasretler büyütmüşem,
Ne gurbetler bitirmişem,
Mahpusta volta atmışam,

Beni düşünme sen;
Bütün ayrılıklara adımı yazmışım.
Kaybetmişliğim bakidir,
Kazanmışlığım yalan.
Her gidene gözlerimi yaşartmışım,
Ardımdan olmamış birtek ağlayan.

Bu ne şanstır, bu ne talih?
Hiç bir yere varamadım
Gönül boş kaldı hayaller boş,
Hiç birşeyle dolamadım.

Bir ömür rüzgarı vurup geçti serimden,

Nedir bu işveler, nedir bu nazın,
Sanki uzun ömürlümü yazın,
Hele bir yağmaya başlasın karın,
Ortaya çıkar o soğuk yüzün senin.

Ne dostun kalır, nebir sevenin,

ne olur dur gitme;
gel sen birgün daha ertele bu gitmeleri
nasılsa gidince bir daha dönmeyeceksin
gidince unutacak beni yeni hayaller kuracaksın

ne olur dur gitme;