ne zaman düşünsem seni;
mavi gözlerin gelir aklıma,
içimi bir mavilik kaplar.
maviye tutkunluğum belki de bundandır,
en büyük sevdam sanadır,
çünkü sevdam sende saklıdır.
Ben mekansız şair;
Ne yerim bellidir nede yurdum
Sevda denen yerde dururum
Hep sevdayadır yolum
Ben mekansız şair
Şimdi yanında olmalıydım,
Tam karşımda oturmalıydın.
Bakmalıydım gözlerinin derinliklerine
Bakıp kaybolmalıydım dehlizlerinde.
Yudum yudum içmeliydim seni,
Sonra sızıp kalmalıydım göğsünde.
Tutsaydın ellerimi,
Hiç bırakmasaydın;
Yapayalnız kalmasaydım böyle,
Bu anason kokulu gecelerde.
Huzuru solusaydım, ciğerlerimi parçalarcasına,
Bu aralık günlerinin beyaz akşamlarında.
Kimi kar beyazdır ölüm,
Kimi gece karası.
Kimi sessiz sedasız yolculuktur gülüm,
Kimi yalnızlık belası.
Ölüm; Erken gelmiş ceza kimine,
Söz vermiştin
Hani gitmeyecektin
Hani bırakmayacaktın beni
Böyle çaresiz böyle savunmasız kimsesiz sensiz
Hani hep bir çınar gibi yanıbaşımda olacaktın
Sığındığım gölgesine
Nasıl bakar idi o şahan gözler?
Neler söyler idi o tatlı diller?
Neye kızarken çatılırdı kaşlar?
Baba bana son başbuğumu anlat.
Anlat dağları titreten o sesi,
Hangi yöne baksam sen duruyorsun,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.
Sokaklar caddeler hep sen kokuyor,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.
Kaldırımlarda ayak izlerin,
Serseri bir gecede buldum seni
Şimdi nasıl bırakırım söyle
Acıyı tatlıyı tattım seninle
Şimdi nasıl bırakırım seni
Ne mecnun sevdi benim gibi
Her gönlün bir gülü vardır;
Sende benim gülümsün işte.
Ne ben sana yorgun,
Nede sen bana solgun.
İkimizde vurgun,
Yürekten tutkun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!