İnsan Kendi Olmalı
Kendini Üstün Değil
Eş Değer Bilmeli
Çiçeğin Bıraktığı Haz Gibi Gönülleri Okşamalı
Karanlık sesiz bir kuytuya sinmek
Sesimi çıkartmak istemiyorum
Haykırmak bağırmak değil
Sensizliği yüreğimden delmek istiyorum
Dilimden gözyaşlarımdan seni atmak
Dillerdeki Çaresizliğin Aykırı
Yaprakları Rüzgârla Uçuruldu
Bakışlardaki Güvensizliğin Yaşları Sildi
Cumhuriyet Ritmi Kalplerde Atıldı
Vatan Topraklarına Kazıttı Mukadessiyatı
Bu akşam içimde yıkımlar başladı
Ayrılığın sensizlik duvarları çatladı
Arzuları dem taşıyacak yürek küreği pas tuttu
Hayallerim enkazların altın yığıldı kaldı
Bu akşam son akıttım gözyaşlarımı rüyalarıma sensiz
Birlik olalım Türkiye m
Omuz omuza verelim
Sağı solu taşlamadan
Kavga ile yıkmayalım yıkılmayalım
Birlik olalım Türkiye m
Bir Kadın
Gecenin Karanlığına Saklamış Gözyaşlarını
Yüreğini Isıtıyordu
Titreyen Ellerini Üflerken Hayallere Dalıyordu
Saçları Ahenkle Yıldızlarla Dans Ediyordu
Bazen
Çekip gitmek istersin
Duyguların can çekişmeleriyle
Ama nereye nereye
Diye bocalar durursun
Bir karanlığa kapılır saklanırsın
Çiçeklerin Yapraklarıyla Sensizliği Avuttum
Yüreğime Bıraktığın Yangınla Kokarsın Sandım
Her An Çekişinde Hasretini Kavurttum
Özlemi Isıtır Sandım Yanıldım
Mef’ülü Fa’ilatü Fa’ilün
Ben bir çocuğum
Oynayarak büyüdüm
Bir cebinde sapan
Bir cebimde sapan taşları
Pantolonumun dizi yırdık ayakkabım delik
Yanlızlığımda Bahar Açtın Sanmıştım
Gönül Köşküne Renk Renk Dolmuşsun Sanmıştım
Hüzünler İsyanlar Getirmişsin
Gece Gündüz Yara Oldun Kustum
Hortumladın Gözyaşımdaki Sensizliği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!