Karanlık kandınlar sevdim
Hepsi de gece kadar karanlıktı
Gündüzü olmaz mı bu aşkın
Güneş hiç doğmaz mı
Bu günlerde hep bu soru var aklımda
Bir de insan hayatı ne kadar ucuz olabilir ki
Oğul
Sende girdin mi topraklara
Sende bıraktın mı ananı yalnız
Oğul
Hangi eller vurdu sana
Şahsına kelam
Adamına, kadınına
Bende bir iz bırakana
İyisine, kötüsüne
Laf derim işte, dilimde bağ yok
Haldan bilmeze değil, anlayana
Gidersem bir gün buralardan
Zannetme ki seni sevmeten vaz geçeceğim
Ararsan beni bil ki
Güneşin battığı yerdeyim
Özlersen beni
Eleştirdim geçmişten bu yana taşıdıklarımın artıklarını
Geleceğin kaygısı yok
O zaten belli
Bütün olur yolları dökerek çıkarsızlığa
'Acının üstüne gitmek aptalca' uyarılarına rağmen
Ölümle yaşam arasında
'Kal' ile 'Git'in anlamını kavrama noktasında
Adını bir türlü koyamadığım 'Olmaz' dedirten bir durumun kuytu bir kenarındayım
Dalga sesleri var, deniz meçhul
Bir şiir bu sanki, anonim
İsmi yok, yazanı belli değil
İsmi yok kaygılar, 'Karaca' bir gölge düştü yüzüme,
Cem'in sesi hala kulaklarımda:
'Hep Kahır! '
Nereye kadar?
Adına hiç bir şey diyemiyorum.
Saçı yana taralı bir adam
Bıyıkları gür
Dün gibi hatırlıyorum
Bir çocuk koşuyor adama
Sarılıyor
'Babam! ' diyor
Günah işlemeye meyilli
Çıplak bir aşk bu
Ne varsa üstünde yalan
Soyundu utanmadan
Edepsiz düşüncelerden yoksun sarıldı sevgiliye
Çocuktum, çocukluğumu yaşadım
Yarım yamalak da olsa
Bütün abuk subuk oyunları oynadım
En velet halimle koşturdum mahalledeki koca karıları arkam sıra
Az da sövmediler hani
Hepsi de bitti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!