Gri bir hüzün düşüyor akşamın kızıl percemine
Saatin kalp atışları, nabzımın ellerinden tutup
Zamansızlığa taşıyor, tüm cümlelerimi..
Dilsiz sözsuz kalıyorum avaz lar içinde
Geceye taşıyorum akşamdan kalma özlemlerimi
Yolsuz ayaksız kalıyorum vuslat lar içinde
Ah sevgili, ellerin gecenin kara perdesini aralasaydı, Gül bahcesinin rüzgarları eserdi buralarda...
Hasretin korktuğu başına gelir! yok olurdu hayalin kapısında..
Şimdi suskunluğunla
Gümüş bir tarak gibi, gecenin saçlarını tarıyor fırtına..
kapıyı pencereyi zorluyor, azılı bir eşkıya gibi.
Ne yapmak, ne söylemek istiyor? bilmiyorum..
Konuşmaya başlıyorum Gözlerim sessizce gözlerini fısıldıyor Kulaklarıma
ben yüksek sesle haykırıyorum ismini
kimse duymuyor beni
Bir uçurumdan düşüyor sesim
Gözlerimi yavaş yavaş kapatıyorum
şimdi daha çok gece
daha karanlık fırtına var yüreğimde kapı pencere açık
düşüyorum içimden
ne olur tut ellerimden
Lâl
.....
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 22.8.2019 23:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!