Madımak Şiiri - Şükrü Güzel

Şairleri var insanların
Eskimiş şarabıyla sarhoş ötelerin.
Frenk yosmalarıyla gerdeğe girer mısralarında...
Şairleri var Madımak;
Bir yaban mavisi boz bulanık gözlerinde
Gözlerimi unutmuş.

Toprak kaderinde Anadolum.
Sancılı yollar uzanır gecelerde
Geceler içinde kağnılar gıcır gıcır..
Kezbanım tandır başında
Eminem oyalı yazmalar içinde
Unutulmuş.
Ya sen Madımak,
Ya sen!
Eksoz dumanı görmemiş
Tozlu yollarınçocuğusun.
Bu toprağın kaderisin sen.
Senin gözlerin
Ekili tarlalar üstünde bir parça bulut
Bir damla su.
Senin ellerin Madımak
Vatan dolusu.

Bütün kayguları kodum bir yana,
Sana geldim.
Yağmurlar sonunda yaprakların
Diri yeşilini getirdim sana.
Bütün çiçeklerini getirdim mevsimlerin
Beni getirdim.

Türkülerin peşine takıldım geldim sana.
Seni söyleyen türkülerin Madımak.
Ben bu türkülerde yitirdim beni
Sana geldim.

Halılar dokunur adına
İlmek ilmek.
Göz nuru çözülmüş tezgahlarda.
Kilimler dokunur Madımak.
Halaylar çekilir meydanlarda yiğitçe..
Helvalar çekilir kış geceleri tel tel.
Sana geldim
Çevresi dal dal nakışlım benim.
Sana geldim sana
'4 Eylül' bakışlım benim.