Madde ve Damar Ustalığı Şiiri - Emin Çel ...

-elif ve rabia'ya-

beni azap dövmesiyle oyaladılar
gazabıyla yıldızların; mavi emre,yeşil rumiyle
çok katlı bir pastayı diliyor hayat...
köprüleri kuyudan çıkarmak oluyorum
ve yanlış ressamda ıkınan tuval...
bilseniz ne çok üşüyorum

beni sığırtmaç türküleriyle yaktılar,külüm gurbet önce
sonra marazi bir aşka yamanma israfı
dul annem benim! nerendir hayat?
som lümpen,doğal afetler sokağından geçiyorum
şiir doyumsuz karım benim seccade dişiliğince...
bedbaht babanızım sizin kızlarım!
annenizi boşuyorum..

beni gül mül yalanları ve boz bulanık safsatalarla
öpüp öpüp yeşerttiler de bildikleri tüm vadilerden akıttılar...
çünkü kahkahanın korkak çanlarıydı hayat
ve kiremit fıkrasıydı korsan kedilerde..

büyütme de öykünüzü ışık
bir zindanı göğsüme kazıyarak...