Madde madde yazdım seni yüreğime. İlmek ilmek işledim yürek kanefçeme.
Dilsiz dudaklarımın dili oldu varlığın.
Harf harf yazdım seni.
Öyle güzel bir şiir oldun ki, aktın damla damla avuçlarıma.
"Amin" deyip sürdüm yüzüme, Rabbimden istedim seni.
Dua bildim gelişini, huzur bildim gülüşünü.
Belki de prangalar takacaksın yüreğime, mıller çekeceksin gözlerime, ama razıyım rüzgarında yaprak misali savrulmaya.
Kimsin, nesin, neyin nesisisin, inan hiç bilmiyorum.
Sanki gizli bir el saçlarımı okşuyor, sanki yüreğime bir harf yapışıyor.
Nefes nefese kalıyor cümlelerim, ayağı kayıp düşecek diye korkuyorum umutlarım.
Gözlerim yaşlarını saklıyor, yutkunup yutkunup susuyorum.
Konuşsam yer yerinden oynayacakmış gibi o his, sahi konuşsam.
Ama konuşmam ki, bir şiir yazarım, her harfine seni katarım.
Saçlarını, bakışını, gülüşünü, uyurken ki mahur hallerini, uyanınca çocuk masumluğundaki bakışını, kaşığı tutuşunu, bana dokunan parmaklarını yazarım işte, a dan z ye seni.
Kıta kıta, mısra mısra, redif redif, uyak uyak yazarım seni.
Sen benim şiirim, ben senin şairin.
Aşk olur bizim evimiz, huzur olur bizim katığımız, sadakat olur yastığımız, umut olur yarınlarımız.
Sen düşersen yüreğime, tepetaklak düşüşünü seveyim senin.
Ne de güzel düştün yüreğime, bir yerine bir şey oldu mu, adam?
25.04.2024 09:54
Kayıt Tarihi : 25.4.2024 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!