Bir deste iskambil.
Ustaca dizilmiş
Maaruf sakallı üsten bakan.
Hakîm ise bir kadın oyunu çeviren.
Çaresizlik için de bir vale garip bir figür.
Nereye yamansa ne eksik ne de tam.
On ulaşmak istenilen.
Elde eďilmeyi beklenen, herkesçe.
Sonrası oyunun figüranları bakkal Rıza,kasap vahap sergide müjdat abi.
Ah o ilki yokmu o ilki as
Tarifi mümkün olmayan sanırsın Fahriye Abla.
Lâkin sonunda kahveci Tahir' in adisyonu.
Dört çay, iki su, bir de elvan gazoz.
Yine bitirmişim 216 yi.
MESUT DEMİR
Kayıt Tarihi : 5.1.2019 21:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Demir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/05/maaruf.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!