Londra'lı karı Şiiri - Mehmet Ali Onay

karı
karı işte
ne olacak Londra'nın karı

serseri bir karabulut
gece ayaz
karanlığı fırsat bilip
dökülüp gitmiş bahçene
uyandın
her yan beyaz
heyecanda yapmışsın biraz
-Ne güzel şey kar ya-
dedirtmiş sana
aldanma
akşama
hatta
öğleye kalmaz
...
Londra'nın karı işte

pencerenden bakarsın
karşında
donuk donuk beyaz bir maske
sanarsın
-Güzellik bu işte-
bilebilsen keşke
basıp basabileceğin yerleri örtmüş
ayağını kaydıracak bir tuzak
cumbur cumbuldak
...
neyse
...
Londra'nın karı işte

Londrada köpekler
ihtiyaç vakti çıkartılır sokağa
böyle havalarda da gitmezler uzağa
bir sıkışmışı döktürür kapıyın önüne
o itin çıkardığı bile
soğuktan kardan dolayı
bu gürüntüde aktaş olur
değersin utanç olur
tutarsın yaş olur
...
neyse
...
Londra'nın karı işte

aldanmışa kanmışa -hak etti- denir
güzellik bildiğin şey
bir göz kırpmaya erir
geride
kirli bir tortu
pis bir çamur
bir de sen kalır
sıçratırsan zor yunur
...
neyse
...
Londra'nın karı işte

diyorum ki
keşke

güzellik kendinde olsaydı
ben de
-o sizin kendi güzelliğiniz-
diyebilseydim

keşke

güzellik sende olsaydı
ben de
-hiç bir şey senin kadar güzel değil-
diyebilseydim

Londra'lı papazlar yakarken unutmuşlar
olsa gerek
aha söylüyorum burdan duysunlar
ortalıkda gezer seyip bir cadı var
...
neyse
...
Londra'nın karı işte

hadi
sen sevinçle
kâr kâr de kar topla
ben
-karı gördüm karı- diye sevinemedim

kâr bildiğin hallerdeyim inkârım yok
şimdi
ne çilemi sor
ne özleme değin
kanser gibi çirkinliğin

kar örtsün üzerini
beyazlara bürün
keyfini sür sahteliğin

10 Aralık 2017