Kolay buldun, kolay tuttun lokmayı,
Gizli aldın, sessiz yuttun lokmayı,
Bakıp fark etmedin açı, garibi,
Göbek ve buduna kattın lokmayı.
*
Kulak ver ki, bu şiirim sanadır,
Helal haram seçmeden yutanadır,
İçindeki o saklı şeytanadır,
Vermeyi ne çok unuttun lokmayı.
*
Ömür denen şeyin başı, sonu var.
Öncesi, sonrası, türlü yanı var.
Her hesabın kendince yazanı var.
Çap büyüdükçe büyüttün lokmayı.
*
Her bedenin yiyeceği şey belli,
Giyeceği, içeceği şey belli,
Tüketip bitireceği şey belli,
Ne oldu, bunca öğüttün lokmayı?
30.12.2012
12.17
Kayıt Tarihi : 30.12.2012 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/30/lokma-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!