Çocukluğumun sesi geliyor derinden
Cıvıltılar, çığlıklar baş kaldırıyor içimde
Birde yağlanmamış bisiklet gıcırtısı
Şu tekerlerinde sanat yatanlardan
Gökyüzümde salınıyor uçurtmam
Sanki ilk ben uçurmuş gibi mutluyum
Yırtarak dalıyor mavinin derinlerine
Asvaltın katılıgından uzak toprak serili altımda
Plajımız yokya camurdan yapardık kalelerimizi
Eller çamurlu beklerdik birde
Kurusunda hele bir görelim şaheserimizi
Sonra bir ses duyardım az ilerden
Gözümle görmesem derdim melekten
Günlük ziyafetim hazır, beni bekliyor
Ekmek, peynir, domates
Ah o günler ah çocukluğum
İnsan özleminden bile lezzet alıyor
Kayıt Tarihi : 2.3.2012 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!