Yanımdaki bank boş
Alışmışım yerine
Hicranın batıyor şimdi en derinime
Ne diye söküldü bağlar bu kadar derinde?
Kim dedi dağıtın yurdunu diye?
Şimdi, ruh viran...
Yüreğim soğuk bu cehenneme
Yüreğim soğuk insan görünümlü mahlukatlara
Direndikçe daha da sızlıyor en derinim
Kelimeler kifayetsiz kalıyor
Yalnız sol yanımı saran,
Yine ortasındayım bir grizgahın
Nereye gitsem benimle geliyor,
Yağmur yüklü bulutlarım.
Bakışlar mağrur
Yürekte yine son dem
Solgun güller ve kanayan eller
Ya da uzaklaş benden
Al sana dair tüm hatıraları
Sesin, sesin yar olmasın artık kulaklarıma Gözlerini siper etme bu yorgun gözlere
Elim mürekkeplidir benim
Tutma, ellerimin karası geçer yazık olur.
Yazık olur.
Hani nerde o gülen gözler
Hani nerede kahkaha atan bedenler
Neden bankın yanı boş
Neden kimse gelmiyor elinde bir fincan kahveyle
Koca evrende tek olmak haksızlık değil mi?
Bacaklarımın dermansızlığı yüreğimde şimdi
Bakmak istiyorum gözlerinin en derinine
Ve tutmak elini olanca sıcaklığıyla
Anlamak istiyorum tüm anlamı
Ve hissetmek benliğimde ruhunu
Bir lav olmak istiyorum yanardağında
Ve ardından bir yağmur
Gönle nasip değildin,
Gözlere hicran.
Bekledim, senelerce beklentisiz
Ve geçirdim, seneler sensiz...
Baktım.
Değişmişsin
Bir saman alevinde parlayan ruhlara,
Bir meltem dinginliği gerek.
Siyaha beyaz, geceye gündüz gerek.
Gönle tercüme,
Üslupsuzluğa destur gerek...
Gün gelicek yıkılacak arş;
Çıkacak Batıl
Hak sandıklarımızda
Ve kurulacak darağacı
Vicdan diyarına
Bir gemici düğümü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!