Leyla uzak iklimlerin adıdır şimdi

koca bir alemin serabı sensin leyla
siyah zülüflü cemalini alnıma yasla
ıhlamur kokan saçların dalga dalga
dağılsın yüzümde
son küsuftan kalan bulutlar gibi

varoş gönlün en karanlık yerinde vuruşalım leyla
zihnimdeki isyanları bastırayım seninle
ben gözlerinin ardına saklanayım
sen ara beni gecenin son saatinde

gece lambasıydık hani hep aynı sokağı bekleyen
siyah ile beyazın buluştuğu yerde silüetlerimiz
kısacası bir çeşit sırla bağlanmıştı
sönünce şehrin ışıkları

leyla uzak iklimlerin adıdır şimdi
renk tozları içinde cemre cemre
sisli bir gökten inmiş
bir rüya gibi sıcak kokulu
bir şarkı var kulaklarımda bu akşam
“bir bahar akşamı rastladım sana”

seni bir çölün sahrasına nasıl anlatayım leyla
her şeyin sana benzediği uzun hayallerden
ruhumda yürüyen ürpertilerin bitmeyen serüvenini

göğe sunulmuş fikirlerim
düş sınırlarından daha da büyük
vuslat ister
kanmak ister

ey tabip kaldır perdeyi uzağı yakın kıl bana
leylaya giden bir yol öğret
aşk leyla da değil ey tabip
dermansız derde düşmüş bendedir aşk
mecnun olan benim leyla değil.

leylanın mecnunu
redfer