Leyla İnan Şiirleri - Şair Leyla İnan

Kırlarda çiçek gibi açan sensin
Ufkumuza ışıkları saçan sensin
Gönlümüzden sevgiyi içen sensin
Bizlere güneş gibi doğdun sen.

Sen bir lambasın hiç sönmeyecek

Yine seni gördüm rüyamda
Yine alamadım seni kucağıma
Çıkmış bir tümseğin üzerine
Dalga geçer gibi el sallıyordun.

Gel güzelim, gel birtanem

Yıllar seni yıpratmasın
Ak düşmesin saçlarına
Sevgi dolu o güzel kalbin
Eğer günün birinde
Mutlaka sevecekse birini
İnsan gibi insan olsun

Rüzgarın esişinde,
Kuşların ötüşünde,
Çiçeklerin açışında,
Sevgimi, aşkımı haykırıyorum.

Liseli aşıklar gibi

Sevdana düştüm hep aklımdasın,
Hava gibi su gibi muhtacım sana,
Doğ artık ne olur, sen güneşimsin,
Yıllardır hasretim, hasret sana.

Yüreğimin en güzel yerindesin,

Boş dolmaz, dolu almaz
Bilirsin kendi düşen ağlamaz
Bu abdestle bilmem kaç vakit namaz
Kılamazsın, bana öyle geliyor...

Unutma, akrep etmez ettiğini

Her an seninle doluyum,
Boş yer kalmadı kalbimde,
Sevgim engin denizler gibi,
Çırpınıp duruyor içimde.

İsimler tasarladım yıllar boyu,

“Postacı kapıyı iki defa çalarmış. Yalan!
Bizim kapının önünden bile geçmiyor,
Bugün vardır / yarın gelir / oyalan
Postacı bana mektup seçmiyor.”

Bu dörtlük kalemimden döküldüğünde,

Senin yaptığından haberin yok mu?
Benimle bendeki seni bitirdin.
Sevgi ile saygı istersem çok mu?
Benimle bendeki seni bitirdin.

Seviyorum diye her gün kandırdın

Fırtınalı bir günden sonra
Akşam oldu rıhtımda,
Tuttuğu eli sımsıcaktı
Mutluydu onun yanında.
Aşıktılar birbirlerine.
Eğer günün birinde