Leyla Gür Şiirleri - Şair Leyla Gür

Ey beklenmedik anların şairi zaman
Nasıl bırakıyorsan tek başına öyle sarıyorsun
Kalabalık karmaşa
ki bilinen;
Hani goncanın açarken gürültüsü
İnsanın sessiz hüznü....

azgın bir pençe söker kalbini
kalbin ellerinde
elleri kan revan...
sakın ola ki
bakma gözlerine
gözleri ölüm

YARIN YOK ARTIK…
Yarın yok artık
Bugün başlamalısın ertelediğin o her şeye
Bugün bitirmelisin yarım bıraktığın o her şeyi ….
Bir ucundan alıp hayatı , bugün yeniden devam etmelisin
Daha güçlü , daha değerli, elinde kalanlarla …

bu nasıl güzel bir yaz
gelen
çiçeklere mi böceklere mi
gönlüm kalsa
keskin sarı sıcağın ortasinda
yesile mi maviye mi

Gönül alışık yolculuklara
Hep seyrüsefer zaten ömür
Bilsen ne gam bilmesen encam
Her gidiş ayrı bir serencam

Ben ki tüm arka sayfalarını okudum
Şaşırmam dedikçe aklım yılgın
Gördüm insanın her halini
Dünya , kalbim tamamıyla sana kırgın

Bir hayali masal olmamalı

ZİYAN ETMEYİN ÇOCUKLARA….
Ziyan etmeyin çocuklara
Baylar ,bayanlar, efendiler, hanımefendiler
Ziyan etmeyin açılmadık tomurcuklara…
Onların sırçadan kalpleri vardır ,
Ki bir bakıştan bir sözden tuzla buz.. olan

Ah şimdi ne soğuktur Zonguldak dalgası denizinde deli
Üşüsem de bağrında ısınsam elmas saklı..
Batarken güneş bıraksa tüm renkleri..
Tabiki Karadeniz güllerle dans etmeli ki böylece
Onu yaşarken özleme veda etmeli ..
Hâlâ. sokakların eski mi yolların yokuş ?