Leyla Gür Şiirleri - Şair Leyla Gür

SEVİ
ilk kere suya yazı yazmıştım
daha tadı değişmeden - çok önceden-
uzak ülkelerden getirmişti Simurglar
kanatları heves tozcukları simli
çam dalı mıydı belki de servidendi

Neden şiirde kaldım şiiri sevdim
Oyalandım...tutundum
İyi bir arkadaştır;uyumlu
söylenecek en uzun cümleyi

ŞİİRE BAŞLADIĞIMIN ŞİİRİDİR-
Ben böyle bir kez daha doğmuştum.
Doğmuştum,
ağacındaki elmayı çekirdeğine
İliştirirken.
Hazan bahçıvanı rüzgar,

siz güldügunüzde kuzum
dünyanın en uzak köşesinde,
mesela kutupta
beyaz bir 'ayı kardeş' toplar
pembe gülleri
bir Afrikalı çocuk nefis

SOKAKLAR

Yaşadığı şehir evi ise insanın
Tanığıdır; hayatın odası olmuş sokaklar…
ki, bilen bilir
yalnızlığın şarkısı; çocuklukta bestelenir

Ben topladıklarımın şairiyim
Kucak dolusu umutlar, avuç dolusu dileklerimle
İyiden olana, doğalda kalana sevdam
-Çoğu zaman zordur bilirim -
En derin hüznüm ve kederimle..(.ekim 2024)

Temmuz kadınıyım
Doğa kadar yeşil sonsuz..
Salıncakları m vardır gökyüzü olası
Uzanmak ister zamanın arsız ve şakacı
Ah ne kadar uzak bilmek
O kadar yakın sorular

olası mümkün bir zamanın
dışından atılıp içine düştüm
sonsuzlukta biten bu hayatın
sessiz döngüsünü görmüştüm
ki
sonsuzluk benden sorulur

Evler ; İnsanların , okyanuslarda
Sığındığı adalarıdır
Aslında..
her birinde ayrı hikaye başlar
Güneş yüzünü asınca….

TILSIM
Ne güzel konuşabiliyorsunuz,
dingin, sakin, huzurlu
Konuşmak çoğu kez; sevginin ilk hecesidir
Ki peşinden sürükler tüm anlamları…
Sürükler tüm güzel olan her şeyi…