Yazamıyorum artık dostlar
Neden
Depresyondamıyım
Hayır
Olsam zehir zemberek olurdum
Aşıkmıyım
Fırtınalı dalgaların bittiği yerde
Huzur oluşur derlersede
Sıkıcı bir tekdüzelik bence
Ölüm bile bu denli sessiz değildir
Ecelde
Yaşam bu işte
Bu kadar azmıydık
İki ayak üstünde bir beyni olan
İnsanca düşünen
Hakka hukuka saygı duyan
İki ayak üstünde düşünen
İnsanlar bu kadar azmıydık
Deliler gibi seviyorum seni
Acılarıma merhem olmayacak sevgini
Uzun yıllar sürmeyecek
Sevgi pınarının
Hepsini bana veremeyeceksin
Verme de...
Bir ormanda bir ağacın en sağlam dalında
Hür ve kardeşce yaşardı ormanında serçe
Ne zaman ki sağlam bildiği dal kırıldı
Düştü serçe kanadı kırılmıştı,
Sersemlemişti kalkarken yerden
Yuvası bildiği ağaca baktı
Geçmişin yasını,gözyaşı ile kutlamak varken
Düşmanımla koyun koyuna yatarak tutuyorum
Yas tutuyorum
Ve hep düşünüyorum,yas tutarken düşünüyorum
Düşünüyorum
Ufuklara açılmak için
Ne hakkınız var
Bizi bizden soğutmaya
Ne hakkınız var
Sevgimize karışmaya
El ele tutuşmamız
Yan yana durmamız
Bu düğüne kimse davetli değil
Evleniyoruz
El ayak çekildiği an
Başlar bizim davullar, zurnalar
Evleniyoruz şenlik var
Rüzgar fısıldıyor nameler
Bunca sorgunun yargının sonucu
Ektiğim tüm hasatlar
Fos çıktı
Ne geçmişi yaşıyorsun
Bir tebessümle
Ne geleceğe bakabiliyorsun
Surları beynimizde
Hayeller saçlarımız
Kimi zaman uzar
Kimi zaman kısa
Hep yok oluş yaşam
Gölgede kalan gözlerimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!