Leyla Gezer Şiirleri - Şair Leyla Gezer

İki kişinin karşılıklı
Ya da tek kişinin beslediği
Bir çicektir aşk
Oysa aşk insan üzerinde
Abartılı his yumağıdır
Aşk da kavga olmalıdır

Şimdi birini seviyorum
Onu düşünmek,onu hissetmek
Yaşam heyecanım sanki
Bir hayali seviyorum
O hayal beni seviyor
Beni sevmesini seviyorum

Bir resmin takıldı arşivden gözlerime
Seni ne çok sevmişim
Yüreğim iğne topu olmuş
Özleminle dolu
Kara sürmeli o gözlerini
göremeyeceğim

Benliğimle sevgi idim ben
Tek olarak
Toplum olarak
İnsan olarak
Sizleri sevdim hep
Sevgime karşı

Neyse dedik
Bitti dedik
Bitmemiş duyguların
Yaşanmamış yaşamların
Üzerine dökülen, içilen suların
Bilemedik birgün

Bilmiyorum ne kadar oldu ağlamayalı
ne kadar oldu gurbete çıkalı
Bir yıl bin yıl gibi
Gözümden akan bir damla yaş
sel gibi
Kuruyor içimde her birşeyim

Toprağı inleten adımlar
Göğü inleten ferhatlar
KİMİN?
Eller ceplerde
Dudaklar suskun
Boş bir kuyu gibi bakan gözler

Bu yüzyılın mecnunları
Çöllerde yılanlara sarılır oldular
Bu yüz yılın mecnunları
Ellerini çekeli Leyla'lardan
Sevdalar üretemediler
Gözleri açıldı bir yöne faltaşı gibi

herşey benmişim..
yaşam..
yaşamak..
benmişim...
geceleri karanlık sokağımı...
gündüzleri gördüğüm yüzleri.

Herbirinin karın ağrısı vardır
Gizleyecekler tabii
Midelerine sindirdikleri
Yabanelleri
Kollayacaklar tabii
Şapkalarının tozunu