Leyla Bay Şiirleri - Şair Leyla Bay

Kan damlıyor şair gönlümün parmağından
Her gün bir şiir intihar ediyor yaprağından
Bağım, bahçem kurudu,koptu toprağından
Kül olan gönlüme güller ,serme istemem...

Ben kendi cezamı,kendim kestim elimle

Kaderimi Çizemiyorum Ama, Kederimi Yazabilirim

Bastım yine gecenin sızılı taşlarını bağrıma,
Görünmez bir kalemin,
Hayalet yazısıyla sahipleniyorum, kendi yetim acılarımı,
Bir bir alıyorum karşıma dert yüklü sır taşlarını,

Daha küçücük yaşlarda ,
İçime koca yürekli güçlü bir kadın yerleşti
Aağım takılıp düştüm , dizlerim kanadı canım çok yandı ,
Tam ağlayacaktım kii ! Bir ses yükseldi içimden,
İçimin derinliklerinden "ağlama , sen yaranı sar ,görünmeyen sızını da ben sararım , acın birazdan geçecek" dedi...
İşte o gün kaç yaşımda olduğumu bile hatırlamadığım o yıl ,

Kalbimin davetlisiyim bu gece
Yine elimde kalemim
Dilimde kelamımla düştüm yollara
Elimde şiir şişeleri,
dilimde gidemediğim bir şehrin heceleri

Yorgun bir geçmişten gelmiştim
Tıpkı kışın gelişi gibi
Kimi zaman estim rüzgar gibi
Kimi zaman savruldum kar gibi
Kimi zaman yaprak döktüm
Kimi zaman da gözyaşı...

Ben kaleme, kelama müebbet yemiş biriyim...
Aşım, ekmeğim, adım hüzündür benim...
Bir kere de huzuru yaz be kalem !
Sevda bihaber mutluluktan ,
Aşk nasip almamış umuttan...
Bak işte yine bir keder

Nedir bu içimi kanatan acı ?
Oysa bir KELEBEK ömrü kadar,
Kısa sürmüştü aşkı
Yıllar geçti,
Hâlâ ilk günkü gibi anısı
Gördüğüm gibi tüm hatırası

KİM BU İÇİMDEKİ BOŞLUK ?

Kayıtlara geç bunu abi...
Kaynağını bulamadığım,
içimde kaynayan aşkın kokusu var burnumda...
Biri var abi...biri var,

KIYAMET ÖNCESİ ...

Gelişine her gün binlerce şükrümü hediye ettiğim yâr ,
Leyl vakitlerim gelişinle nehâr oldu...
Titreyen ellerime, ürkek yüregimden, deli cesareti geldi ,
Gelişin aklımı başımdan aldı desem,

Yalan, dolan mısraları
~~~~~ Kör kuyulara atacağım
Ondan gelen meltemleri
~~~~~ Fırtınaya, kasırgaya katacağım
O uyurken geceleri
~~~~~ Aşka esir heceleri