Leyla Bay Şiirleri - Şair Leyla Bay

Kötüyüm işte
Kötüyüm doktor
İyi değilim
İçime akıtıyorum
İçime ağlıyorum
Gözümden düşen her damla yaşı

Sen git gönül eyle, eylediğin kadar
Uzakta dur yeter ki, gökyüzü kadar
Huzur bul orada, istediğin kadar
Hüzünlerim huzuru yazmıyor benim...

İki çift tatlı söz , kime istersen et

Biz iki tutsak
Bir kez olsun ruhlarımızı
Özgür bıraksak
Ağır aksak uzansak çilekeş topraklara
Yürüsek... görünmez olsak tüm insanlara
Bu gece biz...biz olsak

Ben neredeyim,nasılım ?
Merak etme sen,
Tanıdığın ilk günkü gibi işte,
Yine hüzünlü gecelerin koynunda
Yine kederli akşamların omuzunda
Döküyorum gözyaşlarımı sessizce

İmkansız Bir Aşk Destanı

Deli yağmurların esir aldığı yürek şehrimde,
Hasret fistanıyla ıslanan gözlerim,
Ayak izlerini arıyor yüreğinin...
Sesi kısılmış rüzgarlar eşlik ediyor aynı hikâyeye...

Meçhule giden gemiler limanın olur
Bu dünya hem efkârın, hem efgânın olur
Kabrinde tek yoldaşın, imanın olur
Unutma yollar da, taşlar da imtihandır

Allah ayırmasın kendi yolundan bizi

Yürüdüğümüz hangi yol bizi kavuşturur
Biliyorum bu aşk bizi hüzne bulaştırır
İkimizi de mutluluklarla savaştırır
Kılıcımda kan kaybeden kalbimin izi var...

Ilık bir sonbahardı sesini duyduğumda

İnkar etmiyorum
ayaklarım yalın
Usul usul dolaşıyorum,
yüreğinin yorgun zemininde
Üzmek, ezmek değildi amacım...
Unutulduğum,

İnsan, malzemesi geçmiş ve gelecek olan,
Adına şimdiki zaman denen bir beşikte sallanıp durur...
Geçmiş iyi bir izcidir insan hayatında,
Ne kadar kaçmak istese de,
Anılar ,ardında kapanmaz izler bırakır
Geçmiş o sağlam izleri takip eder ve yapışır insanın yakasına...

İstanbul benim bir yanı yaralı
Bir yanı yamalı yarınım
"İstanbul" diyorum sözlerim yarım
Tıpkı
"Söz" deyip, "Sözüm"
"Göz" deyip, "Gözüm"