Leyla Bay Şiirleri - Şair Leyla Bay

Dosta selam
Yolcuya selamet
Yokluğa rahmettir DUA
Ozana saz
Aşığa söz
İnsana özdür DUA

Yaşlı tan yeri ağaran saçlarını gösterirken,
Hep yeniden, hep sil baştan yaratılıyor acılarım usta, sil baştan,
Ve aydınlık, beni gecenin genç kollarına atarken,
Ve gece beni, siyah sırmalı saçlarına sararken,
Karanlığın göğsü çağırıyor dertli başımı sessiz harflerle,
Sessiz sessiz...

Seni her düşündüğümde
Seni her düşlediğimde
Aşkı fısıldıyor yüreğim
Aşkı yazıyor kalemim
Ansızın bir sevda fotoğrafı beliriyor
Gönül evimin ıslak duvarlarında

Sen gittin baharlar da seninle gitti
Nice baharlar kahırla geçti
Nice baharlar kahırla deşti...
Tam bittim, dediğimde karşıma çıkan
Bir bakışıyla gönlümü yakan
Sonra da vedasız elvedasıyla... gönül yurdumu yıkan Eva...

Siz evlat olmadan
Evlat doğurmak nedir bilir misiniz
Ya da bir kadına anne bile diyemeden
Anne olmak nasıl bir duygudur anlayabilir misiniz
Ben bilirim
Evlat olmadan,evlat sahibi olmayı

Ey gönül !
Cümle cihan karşındae
Sen aşkına ne kadar sahip çıksan da
Alfabeler bir bir kurşun sıkar bağrına
Öykü değil ki aşkın anlatasın
Şarkı değil ki sevdan söyleyesin

Ferfecir...

Yeryüzünde sevilmeye layık
onca kadın varken Leyla kim...

Ya da sus ve dinle

Tohumu umuttan, bir çiçek ektim
Gözümün yaşını toprağa döktüm
Nice emek verdim, zahmetler çektim
Kalbimdeki saksıyı kırdı geçti...

Yıllar acımadı garip halime

Ela gözlü,alaca bir geyik iner,. göz pınarlarımın kıyısına,her dem,
Acı ve kekremsi
bir o kadar da tuzlu,
Hasretle çağlayan, çağlayanıdan,
Kana kana özlem içip duruyor,
Ben, izliyorum...

GELİRSİN

Yitirdim benliğimi, özümü arıyorum,
Pusulasız yollarda, yönümü soruyorum,
Ruhumda ki tekneler, batıyor ölüyorum,
Ölü canım karaya ,vurduğunda gelirsin...