Leblebici şakir
O nostalcik günlerde
Yanık melul sesiyle
Leblebi unu satarken
Kaldırımlara yuvarlandı eleği
Düştü sırtından yeleği
Ne kaldıran oldu onu yerden
Ne de leblebisini yiyen.
.*
Kayıt Tarihi : 12.3.2007 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Düşenin dostu olmaz derler. Hele garip olursa
![Süleyman Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/12/leblebici-sakir.jpg)
Yetim yoksulun aşısın
Doğan erenler başısın
Carımıza yetiş Hızır
Kayan yıldızdan suratlı
Nur yüzlüdür ak sakallı
Carımıza yetiş Hızır
Eriş Şâh-ı Merdan sen imdad eyle
Kul daralmayınca Hızır yetişmez
Yetiş Hızır Nebî sen imdat eyle
Hızır İlyas şah-ı merdan Ali’dir
Garibim, mazlumun halinden bilen
Hızır İlyas şah-ı merdan Ali’dir.
TÜM YORUMLAR (6)