Lavinia Şiiri - Zülkif Kahraman

Bazen dönüyorum eskilerime
O küçük, masum, saf hallerime
Düşünüyorum dalarken düşlerime
O günlerimde bile sen eksikmişsin

Güneşin selamını alıyorum
Sırtımda okul çantam, koşuyorum
Düşen kar tanelerini sayıyorum
Her sabah yanımda sen eksikmişsin

Çıkıyorum dışarıya, nefes almaya
Hayatımın sayfalarını doldurmaya
Paslı, pembe salıncakta sallanmaya
Yaşıyorum sanarken sen eksikmişsin

Üzülüyorum, hayat bana gülmüyor
Zalim felek derdime çare olmuyor
Beni gören yürekler kan ağlıyor
Kül olurken yanımda sen eksikmişsin

Geldim, gördüm, şimdi gidiyorum
Azrail kuyruğuna sıramı bekliyorum
Bir umut, hala yolunu gözlüyorum
Geç olmadan o boşluğu doldur Lavinia.