Lanet Şiiri - Özlem Pala

Onların ölmeyeceği uzaklar var mı, deyin
Kurşun dökülmeyecek nazarlarına
Süt kokusuna ilişmeyecek barut
Bombalar yağmayacak yağmuru ıskalayıp
Ateşin eritmediği
Yalanın avutmadığı yerler
Lanet olsun, var mı?

Taş kesilmiştik hani
Hani karakış
Hani ateşliydi
Sayıklıyordu
Ayağındaki dikene diklenmiş
Başucunda
Ayağını ağzımızla ısıtmıştık
Gözlerine düşerdik tereddütsüz
Uykusuz...

Hani tel arabası
Hani bir kuru ekmek
Hani yırtık pabuç
Hani martılar geçerken
Hani göçmen kuşlar çığlık çığlık
Bir çubuklu şeker
Lanet olsun!
Mutluyduk gülerlerken.

’Acı; ölüm, ızdırap, yakıcı, kötü, şiddetli
Kelime anlamı bu ’ deyin zalime!
Hani, kendi kabası uğruna
Yok olası dünya uğruna
Erk uğruna
Hırs uğruna
Vesaire uğruna
Kuklalar ipleri kesilince düşer yere.
Lanet olsun ipinize!