Vasi Şiiri - Özlem Pala

Nasıl sızlatır ölüm bir burnun direğini
İki göz iki kulak nelere şahit olur
Vaziyet vasiyettir yapınız gereğini
Belki ölüm geç gelir belki tez vakit olur

Şimdi memleket gibi hem yangın hem de külüm
Bana har kimlere kâr edilen onca zulüm?
Kâğıda hükmederken acziyetim, müşkülüm
Küçücük bir lakırtı gelir barikat olur

Bırakın azad olsun yalancı yılanlarım
Ebruli bahçeleri hasatsız kılanlarım
Kalbe destursuz girip fütursuz çıkanlarım
Onların mutluluğu belki hakikat olur

Yüzündeki çizgiden gönlündeki denize
Dalardı inci gibi bakardı hepinize
Müjdeler olsun deyin bıraktı sizi size
Ancak ve ancak insan kendine afat olur

Deyin ki; Bir Allah’ı kulunu bir bilirdi
Bilirdi her kulunun sırrını sır bilirdi
Deyin ki; Sizin olsun sükûnu zer bilirdi
Diken dillerinize altından kilit olur

Onlara şöyle deyin; Boş cebinde üç kağıt
Üç kağıda sitemkâr iki cümlelik ağıt;
Ey fani sen sevgini gönlü fakire dağıt
Beş para etmez amma gün gelir nakit olur

Birkaç yaprak şiiri birkaç avuç gözyaşı
Emanet uzandığı soğuk musalla taşı
Daha neyi olsun ki bir de akılsız başı
Sonrası Azrail’le yapılan akit olur