Lan Ayı Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Bazen dünyan,
Darma duman olur,
Ne yapacağını bilemezsin.
Ağır adımlarla,
Sokağa çıkarsın.
Gidecek yer bulamaz,
Bir kaldırım taşına oturup kalırsın.

Bazen arabana binersin,
Serseri mayın gibi gidersin,
Nereye varacağın belli değil.
Arkandan bir korna sesi duyarsın,
Lan ayı...
Yoldamı buldun bu arabayı,
Diye bir ses,
Avaz avaz bağırır.
Sen gene aldırmadan,
Yola devam edersin.

Diyesin gelir;
Siyasete ters düşünce kafalar,
Bir çekiçle kırılıyor cabalar.
Ürün çıkmış savurmuyor yabalar,
Devlet bile aldırmıyor ağalar.
Diyemezsin...

Kimse bilmez halini,
Anlamazlar derdini.
Bir düzenin,
Çarkındamı dönersin,
Dişlilerin hangisinden gelirsin.
Işık hızıyla gök yüzün de giderken,
Kanattan mı,kuyruktan mı koparsın.
Hınzır aşkın,
Füzelere sürterek,
Yer yüzüne düşerken,
Toprakla öpüşerek,
Mecrasında,
Akarsın da akarsın,
Yanarsın da yanarsın...

Hasan Arpacı,2018,Ümraniye