Kapılmışım gidiyorum fırtınaların deliliğine
Sakın bana sormayın bu gidişim nereye
İşlediğim günahların bedelinimi vermeye
Yoksa yanıp kül olmayamı cehenneme
Sarıl bedenime yan benimle çaresizliğe
Bir gönlüne bin gönül verecektim
Bitmezdi bu sevda ateşini yaksaydın
Kanım olsaydın da bedenimden aksaydın
Yudum yudum aşkının zehirini içtiğim
Baksaydı gözlerin gözlerime her gece
Bir şiir yazdım
İçin mutluluk dolsun
Ektiğim aşk tohumları
Çiçek olsun
Yağmurlar
Islanan bedenimi kurutsun
Kafkaslı yiğitlerim siz özgürlük güneşleriydiniz
Ta ki çarlık rusyası tepenize gelip çökünceye kadar
Atlarınız savaşta can yoldaşınız sevdanızda sırdaşınızdı
Yiğitlerimizin artık başlarında kalpakları yok
Rüzgarlarla yarışan atlarını vurmuşlar
Ama canlarımın güneş rengi saçları
Söyle haykır hadi sevmediğini
Bakarak gözlerimin içine
Gözbebeklerim de kimi göreceksin
Sonra de ki seni sevmiyorum
Haydi durma haykır haykırabildiğin kadar
Geçmişe dair anılar içimi çok acıtıyor,hafızamı silmeyi deniyorum olmuyor,nasıl oldu bilmiyorum ama oldu işte aylarca suskunluğumdan sonra patladım...
Yüreğimde açtığı yanıkların izi silinmiyor..İpini çekerek boynuna, intihara hazırladığı şu kısacık sevdam yetmedi uzun geçen hayatıma...
Bakışlarını gözlerimde hissetmekle sevdi sandım,inandım.Saçmalıktı..
Şimdi baharlarım hüzün yüklü, sabahlarım gecenin renginde..
Yer yokken gönlümde yalancı sevmelere
Bir anda dolmuştun tüm benliğime
Dikenini batırarak süzüldün tenime
Şımardın inanmadın seni çok sevdiğime
Şimdi anladımki hüzünlerden bozma
Bir şiirin ucunda bulmuştum (o) nu ve aşkımı
Ben(o) nun için özel ve tektim dünyada
Bana sevmeyi ve acı çekmeyi
Bedenime sadakatı öğretmişti
Meltemim ol ılık ılık ak içime
Bitsin artık bu ayrı kalmalar
Gel gel ama hiç gitmemecesine
Tahammülüm yok artık sensizliğe
Bir tek gülüşüne
Hayatın bütün acılarına sarılırım
İçten bir bakışına ömrümü veririm
Kalbime koyduğun aşkınla
Destanlar yazarım
Acı sonumun karşısında ise
O ÇOK İYİ BİR ŞAİR VE ÇOK GÜZEL KALBLİ BİR İNSAN..
SEVGİLER. ONA