Lamia Canay Şiirleri - Şair Lamia Canay

Sen başlamak istediğim
Bir o kadar da korktuğum yolum

Kilitlediğim kapılarımın zincirlerini kırıp
Korkularımı uzaklaştırmısın içimden tek tek

Yağmurlar yağdırdım yaşadığın her yere
Damla damla üzerine yağdım beni hisset diye
Rüzgarı bekledim kokunu getirsin diye
Sen hep hayalimde benimle olurdun
Şimdi kaybolmuş gibisin neredesin
Karanlığında yok oluyorum nefes alamıyorum

Açmıştım tüm kalbimin kapılarını sana
İçeri girip sevdam ol diye
Yağmurları seninle seviyordum
Yağdıkça iklimlerime doluyordun
Dudaklarım isminle ıslanıyordu
Haklısın sen bunları nereden bilecektin

Kalbimde yer yok deme sakın bana
Bir yudum su gibi muhtacım sana
Bir leyla misali ben yana yana
Sevgiye susayıp sana gelirim

Aldığım her nefes sana yazılı

Teninden dökülürken boncuk boncuk damlalar
Benliğimin en ücra köşesinde kalırlar
Tüm güzelliğinle sen akardın hep içime
Adını hiç unutmaz anar hep bu dudaklar

Gözlerinin içinde kaybolurken gözlerim

Öldürüyor beni bu nasıl sevgi
İnletiyor salıp hicrana beni
Bir hasretin kaldı yakıyor beni
Çok şey istemedim sadece sevgi

Bir sen yaşıyorsun içimde benim

Pembe buğulu akşamlar da
Sevdan süzülürdü penceremden içeri
Irmak olup usul usul akardı

Başım göğsünde sevip okşar
Sarsardın titreyen bedenimi

Seninle elele yürek yüreğe dağları delip tabuları yıkmıştık
Ne güzel yaşamıştık aşkımızı
Rüzgarlar tersindenmi esti ne yoksa nazaramı geldik
Öyle ani geldiki aşkımızı bitiren sebeb
Yıktın tek tek umut kalelerimi
Kalbimin bir yarısı sende kaldı bir yarısı bende

Şu kara yazımı nasıl sileyim
Yolum uzak nasıl geleyim
Neredesin seni nasıl göreyim
Öldürür yaşatmaz bu sevda beni

Halimi görenler sarhoş sanıyor

İzin verseydin gözlerim
Yeniden ışıldasaydı aşkınla

Seninle paylaşsaydım
Uykularımda en büyük günahları