Cehennemin ateşi yakar bedenimi, yok eder sevgimi
İlk günden beri haykırırım gerçeği, her yeri kaplayan nefreti
Her gün sessiz çığlıklarım inletir hücremin duvarlarını
Anılar silmeye yetmez, akan gözyaşlarımı
Ne ölüm ne de yaşam kurtuluşum olamaz
Karanlık sadece avutur, yalanları unutturmaz
Işık doğuverir gözlerime, bitkin bedenim ellerinde
Zincirlerim bana izin vermez, uzanamam sevgine
Işığın çıkartır beni kara huzurdan, bunu benden isteme
Lambalar sönsün, bırak, ruhumu karanlık kaplasın gene
Kayıt Tarihi : 15.12.2000 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!