Lale Müldür Şiirleri - Şair Lale Müldür

gemilerde, otobüslerde, uçaklarda
gittim seni bulmak için
seni yani doğru kişiyi
doğru kişi kim
doğru kişi bazan en yakınında
olabiliyordu insanın

Seni ilk gördüğüm gün, sonbaharın yabanıl
kahverengi geyiği benim için olduğunu
anlamıştım. boynuzların iletken elektrodlar
gibi, tuzumsu bir karla kaplanmıştı.
ağaçların etrafında yavaşça dolaşan
buğuların ve serpiştiren buzdan iğnelerin

Krizya prizmasından seyrediyorum mor Gabriel’i
Menekşeler bu prizmada kırılıyor
Kızıl zihinde kırık her şey kırık
Herkes hummalı ve zamanlar garip
ama böyle olması gerekiyor diyor Siyah Kalem
“çünkü ancak yıkılan evde haine vardır”

oraya acıdığım yere
dokunduğun zaman
bana iyi geliyorsun
ama her zaman değil
seni beklemektense
oraya taze bir yaprak

rüzgâr hediye edilebilseydi eğer
sana rüzgâr hediye etmek
isterdim

sarı yapraklı bir ormanda
iki geyik havaya sıçrayıp

içimdeki katili sen susturabilirsin ancak
sesim sesine eşit
aklın benimkinden yüksek
bu bir kadın için çok güzel bir şey
biliyor musun yıllarca ötekilerle
idare etmek zorunda kaldım ben

İlk aşkın yeniden başladığı gün
sen ilk kara benziyordun
ben hızla kayan turuncu bir motora
helikopterdeydim ve ilk defa
havada şiir yazıyordum
kameramanlarla ve gazetecilerle

Bazen birşey görünür gibi oluyor,
Bazen bir şey görünmüyor.
Bazen bir şey değişecekmiş gibi oluyor, bazen bir şey değişmiyor
Bazen beni hep sevecekmişsin gibi oluyor,
Bazen hiç sevmemişsin gibi.

o bana suda birşey aramakta
yardım etti. yaşamımdaki
saklanmış şey bulundu.
bir inci kolye dizdim
kadın olmanın anlamını düşündüm.
onun için elinde çam dalı

Sizin bilmediğiniz doğruları biliyorum ben
Ben penterin gözündeki ışığım
Sizin bilmediğiniz pozisyonları biliyorum ben
Ben kral kobrayım

Kutsal ormanların gardiyanıyım ben