Cayin amansiz ateslerde kaynayip buhur buhar oldugu saatlerde
Bir tespih düsüyor aksamüstü sokaklarina ve eriyen karlar…
Ve eriyip kis günesine su serperek ikindilerden
Kendi kendine huzur vermeye günün yamacina durup dikilen duvarlar
Serdigi ayaz sofrasinin bagrindan uyanip sehrin kiremit damli tüten bacalarina
El salliyor nehir kiyisindaki ihtiyar sazliklar
Somruk seker tadina yakin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta