Lakap Takma Şiiri - Kasım Kaplan

Bizim Murtaza çok yaramazdı
Oyun yapmadan hiç duramazdı
Sevdiklerine şaka yapardı
Her gördüğüne lakap takardı.

Kimisine topal saksağan derdi
Özürlü var ise bakar gülerdi
Hemen taklit eder hiç üşenmezdi
Karşıdakini hiç düşünmezdi.

Bir gün oynarken oldu olacak
Koşuyorken düştü kırıldı bacak
Doktoru bağladı bir bacağını
O günde anladı ne yaptığını

Arsızlar ona da topal dediler
Sakat kaldın diyip onu üzdüler.
Anlamıştı artık lakap takmayı
İnsanları üzüp yürek yakmayı…

Üzüldü bu hale çok pişman oldu.
Bu kısa zamanda sarardı soldu.
Kim bilir kaç hafta yatakta kaldı
Ama bu kazadan büyük ders aldı.

Ondan sonra kötü şaka yapmadı
Artık kimselere lakap takmadı
Ne yaşlı ne çocuk tek özürlüye
Bakıp ta gülmedi incinir diye.