Hareket yok, his yok.
Uzay yolculuğundayız gibi ıssız.
Dert çok, stres çok.
Bir mecbur yaşam ki tatsız.
Yasa, inanç, gelenek, kadermiş,
Boyun eğeceksin, kıldan ince!
Hem sonra eller ne dermiş,
Eğ başını, eğiver hafifçe!
Yıllarca sanki başka neye taptım?
Ruhumu kapalı cezaevi yaptım.
Özlemlerimi, arzularımı müebbeden,
Sorgusuz sualsiz oraya kapattım.
Ok yaydan çıktı artık, af diyorum.
Hâlâ ayıplayan varsa, gaf diyorum.
Yasa, inanç, gelenek, görenek, kader…
Umudu gerçek kılmıyorsa, laf diyorum.
(Bizim Sevgi Bağları 94)
Kayıt Tarihi : 20.7.2020 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!