Yağmur dokumuştu parmaklarını
Lacivert rüzgar saçlarını unutmuştu
Üleşilmişti.tünüyecek yerin de yoktu
Esmer dağlarına senin ben hep
Gecikmiş trenlerimle gelirdim
Dikenlerine dolanan bülbül vazgeçiyor senden
Hep yüreğine kovulan kavruk gül
Entarime masalar ve düşler diktiydim
Bunak ölüm.durgun cam
Ne çıkar gümüş memelerimdeki
Yıldızları göğünde unutmuşsam
Gölgendi bıraktığın ırmaklarda
Tanrıysa küçük bir yalandı
Bahçendi.güllü uçurtmam
Ben aşkı kuyularımda gizledim.
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!