Heveslerin tükendiği yerde,
şiir başlıyor
ve şiirin bittiği yerde
bitiyor hayat.
Doludizgin sürerken ruhunu,
gün geliyor,
bir labirente girdiğini
fark ediyorsun aniden.
Tüm yollar, birbirine benziyor
ve tüm çıkışlar kapalı...
Fareden akıllı olmak
anlamını yitiriyor artık
ve geri de dönemiyorsun.
Olduğun yere çöküp,
düşünmeye başlıyorsun.
bu deneyin amacını.
Bir nokta geliyor,
çıldıracak gibi oluyorsun
ve pişmanlık,
alıp götürüyor bütün heveslerini...
Heveslerin bittiği yerde,
şiir başlıyor
ve şiirin bittiği yerde
bitiyor hayat...
(18.04.2000 00.10)
Uğur DemircanKayıt Tarihi : 26.8.2008 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!