Labirent Şiiri - Gülden Çimen

Kalbim ışığından

Kalbim ışıktan yoksun bir mabed,
Kapısında senin siluetin bekliyor hâlâ.
Adını her andığımda göğsümde bir tohum çatlıyor,
Ama hiçbiri toprağına filiz vermiyor.
Gözlerin zamanı eritiyor,
Ben onlara baktıkça çoğalıyor yokluğun.
Şimdilerde dünya senin yokluğundan yapılmış bir labirent.
Ekseninde dönmeye mahkûm kalbim.
Adını unutsam bile kokun kalıyor cümlelerimde,
Bir varmış bir yokmuş gibi değil,
Bir varmış ve hiç gitmemiş gibi.
Bir bakışının içine gizlenmiş bir evren taşıyorum,
Sınırları yok, çıkışı yok, sen varsın merkezinde.
Kalbim, duvarları olmayan bir oda gibi
Sen orada duruyorsun,
Ama ben hep kapı dışında kalıyorum.
Görmüyor musun beni ? yoksun bir mabed,
Kapısında senin siluetin bekliyor hâlâ.
Adını her andığımda göğsümde bir tohum çatlıyor,
Ama hiçbiri toprağına filiz vermiyor.
Gözlerin zamanı eritiyor,
Ben onlara baktıkça çoğalıyor yokluğun.
Şimdilerde dünya senin yokluğundan yapılmış bir labirent.
Ekseninde dönmeye mahkûm kalbim.
Adını unutsam bile kokun kalıyor cümlelerimde,
Bir varmış bir yokmuş gibi değil,
Bir varmış ve hiç gitmemiş gibi.
Bir bakışının içine gizlenmiş bir evren taşıyorum,
Sınırları yok, çıkışı yok, sen varsın merkezinde.
Kalbim, duvarları olmayan bir oda gibi
Sen orada duruyorsun,
Ama ben hep kapı dışında kalıyorum.
Görmüyor musun beni ?